ผลของการรับประทานผงกล้วยดิบต่อรูปร่างและค่าทางชีวเคมีในเลือดของผู้ป่วยกลุ่มอาการอ้วนลงพุง (metabolic syndrome)

ศึกษาผลของการรับประทานกล้วย (Musa spp.) ในรูปแบบของผงกล้วยดิบ (green banana flour) ต่อรูปร่างและค่าทางชีวเคมีในเลือดของอาสาสมัครเพศหญิงที่มีภาวะน้ำหนักเกิน (overweight) จำนวน 25 คน โดยในจำนวนนี้มีผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยว่ามีภาวะอ้วนลงพุงจำนวน 17 คน ด้วยการให้อาสาสมัครรับประทานผงกล้วยดิบวันละ 20 ก. นานติดต่อกันเป็นเวลา 45 วัน โดยการผสมลงไปในอาหารชนิดต่างๆ ในแต่ละมื้ออาหารเช่น นม โยเกิร์ต และน้ำผลไม้ เป็นต้น ทำการวัดขนาดรูปร่างและเก็บตัวอย่างเลือดของอาสาสมัครเพื่อตรวจวิเคราะห์ค่าทางชีวเคมี ทั้งช่วงก่อนและหลังรับประทานผงกล้วยดิบเพื่อทำการเปรียบเทียบความเปลี่ยนแปลง และทำการวินิจฉัยลักษณะกลุ่มอาการอ้วนลงพุงของอาสาสมัคร ตามหลักการของ International Diabetes Federation (IDF) ผลจากการศึกษาพบว่า การรับประทานผงกล้วยดิบไม่มีผลต่อน้ำหนักหรือรูปร่างของผู้ที่มีภาวะน้ำหนักเกินเพียงอย่างเดียว แต่ในกลุ่มผู้ที่มีอาการอ้วนลงพุงกลับพบว่า การรับประทานผงกล้วยดิบมีผลลดขนาดรอบสะโพก (hip circumference) ลดระดับน้ำตาลในเลือดและความดันโลหิต อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการรับประทานผงกล้วยดิบมีผลช่วยให้รูปร่างและค่าทางชีวเคมีในเลือดของผู้ป่วยที่มีน้ำหนักเกินและมีภาวะอ้วนลงพุงดีขึ้นได้

Nurt Hosp 2014; 29(5): 1070-80.