ฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดวัณโรคของหางนกยูงไทย

เมื่อนำสารสกัดของหางนกยูงไทยด้วยไดคลอโรมีเทน มาแยกจนได้สารออก ฤทธิ์คือ furanoditerpenoid,6beta-benzoyl-7beta-hydroxyvouacapen-5alpha-ol (1) และ 6beta -cinnamoyl-7beta-hydroxyvouacapen-5alpha-ol (2) ทดสอบฤทธิ์ยับยั้งเชื้อ Mycobacterium tuberculosis ที่เป็นสาเหตุของการเกิดวัณโรค พบว่าสาร (1) ออกฤทธิ์ในการยับยั้งเชื้อได้ดี ความเข้มข้นต่ำสุดในการยับยั้งเชื้อ (MIC) เท่ากับ 6.25 มคก./มล. ส่วนสาร (2) ออกฤทธิ์ต่ำ แต่อย่างไรก็ตามสารทั้งสองให้ผลในการยับยั้งต่ำกว่ายารักษาวัณโรค isoniazide และ kanamycin sulfate ซึ่งมีค่า MIC เท่ากับ 0.040-0.090 มคก./มล. และ 2.0-5.0 มคก./มล. ตามลำดับ

(Planta Med 2003;69:776-7)